کلمه جو
صفحه اصلی

بقاله

عربی به فارسی

بقالي , عطاري خواربار فروشي , خواربار


فرهنگ فارسی

ارض بقاله زمین تر زار ٠ یا مونث بقال ٠

لغت نامه دهخدا

( بقالة ) بقالة. [ ب َق ْ قا ل َ ] ( ع ص ) ارض بقالة؛ زمین تره زار. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به بقیلة شود. || مؤنث بقال. ( اقرب الموارد ). رجوع به بقال شود.

بقالة. [ ب َق ْ قا ل َ ] (ع ص ) ارض بقالة؛ زمین تره زار. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به بقیلة شود. || مؤنث بقال . (اقرب الموارد). رجوع به بقال شود.



کلمات دیگر: