چارتاقی خیرآباد. چارتاقی خیرآباد مربوط به (بهبهان-خوزستان) دوره ساسانیان است و در جادهٔ بهبهان به دهدشت، در منطقهٔ خیرآباد علیا واقع شده است. این اثر در تاریخ ۲ اسفند ۱۳۲۷ با شمارهٔ ثبت ۳۷۱ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.موقعیت چارتاقی خیرآباد در کنار پل ساسانی خیرآباد پِی ساختمان های نزدیک به چارتاقی گنبد تخریب شدهٔ بنا نمای شرق به غرب بنا نمای شمال به جنوب بنا
چهارطاقی خیرآباد در ساحل رود خیرآباد و در کنار بازمانده های پل ساسانی خیرآباد قرار دارد. هر چهارپایه و چهارطاق این بنا سالم هستند. مصالح اصلی به کار رفته در ساخت این بنا، سنگ، گچ و لاشه است که در طول صدها سال گنبد بزرگ و حجیم بنا را حفظ کرده است. چهارطاقی خیرآباد با چهار فیل گوش پوشیده و طاق روی آن احیا شده است علاوه براین بنا، در اطراف آن تأسیسات دیگری نیز دیده می شود. همچنین در بررسی های باستان شناسی بر روی تپه های اطراف، در عمق حدود ۵۰ تا ۶۰ سانتی متری تپه ها سوخته هایی بدست آمده که به نظر می رسد علاوه بر آتشکدهٔ چهارطاقی و انجام مراسم مذهبی در آن، بر فراز تپه ها نیز گودال هایی برای افروختن آتش تعبیه شده است.
بنا به پژوهش هایِ آندره گدار، این چارتاقی در مسیر جادهٔ تاریخی و باستانیِ فارس به خوزستان قرار دارد. گدار این راه را که چارتاقی مشرف بر آن است را جادهٔ شاهی می داند.
طول اضلاع بیرونی چهار طاقی ۱۱٫۰۷ متر، ابعاد درونی زیر گنبد ۶٫۲۶ متر، ارتفاع طاق ها تا زیر قوس ۴٫۵ متر، ارتفاع تا منشوری از کف ۶٫۷۰ متر و از کف تا آخرین نقطهٔ باقی مانده به گنبد ۹٫۲۰ متر است. طول هر ستون یا پایه طاق ۳٫۶۰ متر و جنس بنا از سنگ و گچ است. گنبد این بنا به شکل گردچین ساخته شده است. پایه های آن با سنگ های چکش کاری شده و فضای زیر گنبد با خطوط هندسی ساده تزیین شده اند.
چهارطاقی خیرآباد در ساحل رود خیرآباد و در کنار بازمانده های پل ساسانی خیرآباد قرار دارد. هر چهارپایه و چهارطاق این بنا سالم هستند. مصالح اصلی به کار رفته در ساخت این بنا، سنگ، گچ و لاشه است که در طول صدها سال گنبد بزرگ و حجیم بنا را حفظ کرده است. چهارطاقی خیرآباد با چهار فیل گوش پوشیده و طاق روی آن احیا شده است علاوه براین بنا، در اطراف آن تأسیسات دیگری نیز دیده می شود. همچنین در بررسی های باستان شناسی بر روی تپه های اطراف، در عمق حدود ۵۰ تا ۶۰ سانتی متری تپه ها سوخته هایی بدست آمده که به نظر می رسد علاوه بر آتشکدهٔ چهارطاقی و انجام مراسم مذهبی در آن، بر فراز تپه ها نیز گودال هایی برای افروختن آتش تعبیه شده است.
بنا به پژوهش هایِ آندره گدار، این چارتاقی در مسیر جادهٔ تاریخی و باستانیِ فارس به خوزستان قرار دارد. گدار این راه را که چارتاقی مشرف بر آن است را جادهٔ شاهی می داند.
طول اضلاع بیرونی چهار طاقی ۱۱٫۰۷ متر، ابعاد درونی زیر گنبد ۶٫۲۶ متر، ارتفاع طاق ها تا زیر قوس ۴٫۵ متر، ارتفاع تا منشوری از کف ۶٫۷۰ متر و از کف تا آخرین نقطهٔ باقی مانده به گنبد ۹٫۲۰ متر است. طول هر ستون یا پایه طاق ۳٫۶۰ متر و جنس بنا از سنگ و گچ است. گنبد این بنا به شکل گردچین ساخته شده است. پایه های آن با سنگ های چکش کاری شده و فضای زیر گنبد با خطوط هندسی ساده تزیین شده اند.
wiki: چارتاقی خیرآباد