چار تکبیر زدن

( مصدر ) چهار چار تکبیر زدن .
کنایه از نماز جنازه هم هست که بعد از آن میت را وداع کنند . نماز جنازه کردن زیرا که در نماز تجنازه چهار تکبیر مقرر است . یا کنایه از ترک محلی کردن و تبرای مطلق از ماسوی نمودن باشد .

چار تکبیر زدن. [ ت َ زَ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از نماز جنازه هم هست که بعد از آن میت را وداع کنند. ( برهان ). نماز جنازه کردن زیرا که در نمازجنازه چهار تکبیر مقرر است. ( آنندراج ) :
هر دم از ماتم برگی نتوان آه کشید
چار تکبیر بر این نخل خزان دیده زدیم. || کنایه از ترک محلی کردن و تبرای مطلق از ماسوی نمودن باشد. ( برهان ). کنایه از ترک نمودن همه چیز را.( آنندراج ). یکباره ترک چیزی یا ترک کسی گفتن :
سه شراب حقیقتی بخوریم
چارتکبیر بر مجاز زنیم.اتابک ایلد گزشاه جهانگیر
که زد بر هفت کشور چار تکبیر.من همان دم که وضو ساختم از چشمه عشق
چار تکبیر زدم یکسره بر هرچه که هست .کبریای حرم حسن تو چون روی نمود
چار تکبیر زدیم از همه بیزار شدیم.