کلمه جو
صفحه اصلی

جاشک

لغت نامه دهخدا

جاشک. [ ] ( اِخ ) از قراء و مزارع بلوک دشتی شیراز است. حاصلش غله و خرما و مردم آن سلاح ورز و شریر. آب این حدود از باران است. بعضی از قراء آنهم فی الجمله آبی از چشمه دارند. از صنایع و حِرف مردم این نواحی چیزی که قابل ذکر است عبابافی است که از پشم شتر میبافند. در قریه ٔجاشک مسجدی هست اما حمام ندارد، یعنی مطلقاً حمام میان آنها متداول نیست و گفته اند جاشک منزلی است که از کرمان به لارستان میروند. ( مرآت البلدان ج 4 ص 72 ).

دانشنامه عمومی

مختصات: ۲۸°۱۰′۶″ شمالی ۵۱°۳۸′۵۵″ شرقی / ۲۸٫۱۶۸۳۳°شمالی ۵۱٫۶۴۸۶۱°شرقی / 28.16833; 51.64861
درگاه ملی آمار
به دریا پیوستگان، مجید عابدی، بوشهر: انتشارات شروع (۱۳۸۳).
جاشَک، روستایی است از توابع بخش آبدان در شهرستان دیر استان بوشهر ایران.
این روستا در دهستان آبدان قرار داشته و بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت آن ۱۲۳ نفر (۲۴ خانوار) بوده است.

پیشنهاد کاربران

جاشک از توابع شهرستان کنگان استان بوشهر است.


کلمات دیگر: