خشک
جاسیه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( جاسیة ) جاسیة. [ س ِ ی َ ] ( ع ص ) تأنیث جاسی. خشک. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ).
جاسیة. [ س ِ ی َ ] (ع ص ) تأنیث جاسی . خشک . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ).
کلمات دیگر:
جاسیة. [ س ِ ی َ ] (ع ص ) تأنیث جاسی . خشک . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ).