فرهنگ فارسی

<div class="boxBd">چارچارگوی. ( نف مرکب ) کنایه از هرزه و پوچ گوی. ( آنندراج ) : <br>ارباب سخن گرچه که پیرم دانند<br>از طبع جوان من سخن می رانند<br>خواهم که کنم فکر رباعی چندی <br>گو شاعر چارچارگویم خوانند.<div class="au">قبول ( از آنندراج ).</div></div>

چارچارگوی. ( نف مرکب ) کنایه از هرزه و پوچ گوی. ( آنندراج ) : ارباب سخن گرچه که پیرم دانند از طبع جوان من سخن می رانند خواهم که کنم فکر رباعی چندی گو شاعر چارچارگویم خوانند. قبول ( از آنندراج ).

چارچار گوی

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا