دهن دوختن

کنایه است از خاموشی گزیدن و سکوت ورزیدن .

دهن دوختن. [ دَ هََ ت َ ] ( مص مرکب ) کنایه است از خاموشی گزیدن و سکوت ورزیدن. ( یادداشت مؤلف ) :
از آن مرد دانا دهن دوخته است
که بیند که شمع از زبان سوخته ست.