حکم کردن به غلبه کسی بر کسی در فخر
تفخیر
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
تفخیر. [ ت َ ] ( ع مص ) حکم کردن به غلبه کسی بر کسی در فخر. ( زوزنی ). افزون داشتن یکی را بر دیگری در فخر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). تفضیل. ( از اقرب الموارد ).
کلمات دیگر: