درشتی و بی اندامی کردن .
بزشتی رساندن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
بزشتی رساندن. [ ب ِ زِ رَ / رِ دَ ] ( مص مرکب ) ( از: ب + زشتی + رساندن ) درشتی و بی اندامی کردن. ( آنندراج ) :
برقع از روی نکویش نگشاید آسان
تا بزشتی نرسانم ننماید رو را.
برقع از روی نکویش نگشاید آسان
تا بزشتی نرسانم ننماید رو را.
ایماء ( از آنندراج ).
کلمات دیگر: