بزرگ دهش بسیار بخشش .
بزرگ عطا
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
بزرگ عطا. [ ب ُ زُ ع َ ] ( ص مرکب ) بزرگ دهش. بسیاربخشش :
صفتش مهتر گشاده کف است
لقبش خواجه بزرگ عطا.
ای بلنداختر بزرگ عطا.
روا نداشت یکی بنده بی عطا دیدن.
صفتش مهتر گشاده کف است
لقبش خواجه بزرگ عطا.
فرخی.
ای ستوده خوی ستوده سخن ای بلنداختر بزرگ عطا.
فرخی.
خدایگان جهان خسرو بزرگ عطاروا نداشت یکی بنده بی عطا دیدن.
سوزنی.
کلمات دیگر: