خودپسند خودسر
خود مراده
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خودمراده. [ خوَدْ / خُدْ م ُ دَ / دِ ] ( ص مرکب ) خودپسند. خودسر. خودکام. خودکامه.مستبد. مستبدبالرأی. خودرای. خودرایه :
فرمان نبرند زآنکه هستند
از غایت ناز خود مراده.
فرمان نبرند زآنکه هستند
از غایت ناز خود مراده.
میرخسرو ( آنندراج ).
کلمات دیگر: