قرنی . [ ق َ رَ ] (اِخ ) اویس . رجوع به اویس قرنی شود.

لغت نامه دهخدا

<p><span class=""hl"">قرنی .</span> [ ق َ رَ ] (ص نسبی ) نسبت است به قَرَن . رجوع به قَرَن شود.<br></p>

قرنی . [ ق َ رَ ] (ص نسبی ) نسبت است به قَرَن . رجوع به قَرَن شود.

<div class="boxBd">قرنی. [ ق َ رَ ] ( ص نسبی ) نسبت است به قَرَن. رجوع به قَرَن شود.<br><hr>قرنی. [ ق َ رَ ] ( اِخ ) اویس. رجوع به اویس قرنی شود.</div>

قرنی. [ ق َ رَ ] ( ص نسبی ) نسبت است به قَرَن. رجوع به قَرَن شود. قرنی. [ ق َ رَ ] ( اِخ ) اویس. رجوع به اویس قرنی شود.

<div class="boxBd">اویس .توضیح غالبا اویس قرنی را منسوب به قرن دانند ( جوهری ) . در معجم البلدان آمده : [ غوری گوید : اویس منسوب است به بنی قرن و دیگران این کلمه را بسکون رائ ضبط کرده اند . ] صاحب قاموس گوید : [ صحیح بسکون است منسوب به قرن نام شخصی که از اجداد اویس بوده ].</div>

اویس .توضیح غالبا اویس قرنی را منسوب به قرن دانند ( جوهری ) . در معجم البلدان آمده : [ غوری گوید : اویس منسوب است به بنی قرن و دیگران این کلمه را بسکون رائ ضبط کرده اند . ] صاحب قاموس گوید : [ صحیح بسکون است منسوب به قرن نام شخصی که از اجداد اویس بوده ].

قرنی

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا