<div class="boxBd">غنچه لب. [ غ ُ چ َ /چ ِ ل َ ] ( ص مرکب ) آنکه دهان وی تنگ و لبانش فراهم آمده بسان غنچه باشد. لقب محبوب و معشوق : <br>ای سرو غنچه لب ز گلستان کیستی <br>و ای ماه روزوش ز شبستان کیستی ؟<div class="au">خاقانی.</div>عنوان بود نمک چش مکتوب سربمهر<br>زآن غنچه لب وظیفه من یک سخن بس است.<div class="au">صائب ( از بهار عجم ).</div>مینای غنچه پر ز شراب تبسم است <br>امشب کدام غنچه لب از گلستان گذشت.<div class="au">شوکت ( از بهار عجم ).</div></div>

غنچه لب. [ غ ُ چ َ /چ ِ ل َ ] ( ص مرکب ) آنکه دهان وی تنگ و لبانش فراهم آمده بسان غنچه باشد. لقب محبوب و معشوق : ای سرو غنچه لب ز گلستان کیستی و ای ماه روزوش ز شبستان کیستی ؟ خاقانی. عنوان بود نمک چش مکتوب سربمهر زآن غنچه لب وظیفه من یک سخن بس است. صائب ( از بهار عجم ). مینای غنچه پر ز شراب تبسم است

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">( صفت ) ۱ - آنکه دهانش تنگ و لبانش بسان غنچه فراهم آمده ۲ - معشوق محبوب .</div>

( صفت ) ۱ - آنکه دهانش تنگ و لبانش بسان غنچه فراهم آمده ۲ - معشوق محبوب .

غنچه لب

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا