سوزاننده صوفی
صوفی سوز
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
صوفی سوز. ( نف مرکب ) سوزاننده صوفی. از پا درافکننده صوفی. مست و بیخود کننده صوفی :
شراب تلخ صوفی سوز بنیادم بخواهد برد
لبم بر لب نه ای ساقی و بستان جان شیرینم.
شراب تلخ صوفی سوز بنیادم بخواهد برد
لبم بر لب نه ای ساقی و بستان جان شیرینم.
حافظ.
کلمات دیگر: