کتاع . [ ک ُ ] (ع اِ) کتیع. (منتهی الارب ). ما بالدار کتاع ؛ نیست در خانه کسی . (ناظم الاطباء). رجوع به کتیع شود.

کتاع . [ ک ُ ] (ع اِ) کتیع. (منتهی الارب ). ما بالدار کتاع ؛ نیست در خانه کسی . (ناظم الاطباء). رجوع به کتیع شود.

لغت نامه دهخدا

کتاع . [ ک ِ ] (ع اِ) ج ِ کَتعَه . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به کتعه شود.

کتاع . [ ک ِ ] (ع اِ) ج ِ کَتعَه . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به کتعه شود.

<div class="boxBd">کتاع. [ ک ِ ] ( ع اِ ) ج ِ کَتعَه. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به کتعه شود. <hr>کتاع. [ ک ُ ] ( ع اِ ) کتیع. ( منتهی الارب ). ما بالدار کتاع ؛ نیست در خانه کسی. ( ناظم الاطباء ). رجوع به کتیع شود.</div>

کتاع. [ ک ِ ] ( ع اِ ) ج ِ کَتعَه. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به کتعه شود. کتاع. [ ک ُ ] ( ع اِ ) کتیع. ( منتهی الارب ). ما بالدار کتاع ؛ نیست در خانه کسی. ( ناظم الاطباء ). رجوع به کتیع شود.