کلمه جو
صفحه اصلی

صوقعه

لغت نامه دهخدا

( صوقعة ) صوقعة. [ ص َ ق َ ع َ ] ( اِخ ) ( ذوالَ... ) وادی حمض است مر بنی ربیعه را. ( معجم البلدان ).
صوقعه. [ ص َ ق َ ع َ ] ( ع اِ ) عمامه. || خرقه ای که زنان زیر معجر اندازند تا چرک نگیرد. || سخت جای حرب. || جای روغن از اشکنه. || میان سر و جای سپیدی آن. || ( مص ) بر سر کسی زدن یا زدن او را. ( منتهی الارب ).

صوقعه . [ ص َ ق َ ع َ ] (ع اِ) عمامه . || خرقه ای که زنان زیر معجر اندازند تا چرک نگیرد. || سخت جای حرب . || جای روغن از اشکنه . || میان سر و جای سپیدی آن . || (مص ) بر سر کسی زدن یا زدن او را. (منتهی الارب ).


صوقعة. [ ص َ ق َ ع َ ] (اِخ ) (ذوالَ ...) وادی حمض است مر بنی ربیعه را. (معجم البلدان ).



کلمات دیگر: