بازار
صوق
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
صوق. [ ص َ ] ( ع مص ) راندن از پس. ( منتهی الارب ).
صوق. ( ع اِ ) سوق. بازار. ج ، صوقاوات. ( منتهی الارب ).
صوق. ( ع اِ ) سوق. بازار. ج ، صوقاوات. ( منتهی الارب ).
صوق . (ع اِ) سوق . بازار. ج ، صوقاوات . (منتهی الارب ).
صوق . [ ص َ ] (ع مص ) راندن از پس . (منتهی الارب ).
کلمات دیگر: