( صفت ) آنکه مال غنیمت بردارد و نگاهدارد حامل غنیمت .
غنیمت کش
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
غنیمت کش. [ غ َ م َ ک َ / ک ِ ] ( نف مرکب ) آنکه مال غنیمت بردارد و نگاهدارد.( از آنندراج ). غنیمت کشنده. حامل غنیمت :
جهاندارچون دید کز گنج و زر
غنیمت کشان را گران گشت سر...
که لختی ز چشم بد اندیشه کرد
بفرمود شه تا غنیمت کشان
دهند از شمار غنیمت نشان.
جهاندارچون دید کز گنج و زر
غنیمت کشان را گران گشت سر...
نظامی.
در آن پیش بینی خرد پیشه کردکه لختی ز چشم بد اندیشه کرد
بفرمود شه تا غنیمت کشان
دهند از شمار غنیمت نشان.
نظامی.
کلمات دیگر: