صورت پرستیدن. [ رَ پ َ رَ دَ ] ( مص مرکب ) عشق داشتن به صورت. پرستیدن جمال. مهر ورزیدن به نیکوصورتان :
نبندم دل دگر در صورت کس
از این صورت پرستیدن مرا بس.
تو این صورت خود چنان می پرستی
که تا زنده ای ره به معنی ندانی.
نبندم دل دگر در صورت کس
از این صورت پرستیدن مرا بس.
نظامی.
|| توجه داشتن به ظاهر. بمعنی نگریستن از جسم به جان نپرداختن : تو این صورت خود چنان می پرستی
که تا زنده ای ره به معنی ندانی.
سعدی.