گذرگه

( اسم ) ۱ - جای گذر محل عبور معبر : حق تعالی تقدیر کرد که گذرگاه زرند بر در دکان سعید جوهری بود . یا گذرگاه آب . جایی که آب از آن عبور کند معبر آب یا گذرگاه سیل . آبراهه .

گذرگه. [ گ ُ ذَ گ َه ْ ] ( اِ مرکب ) مخفف گذرگاه. معبر. راه عبور. جای گذشتن :
کاین نیست مستقر خردمندان
بلک این گذرگهی است بر او بگذر.راست گفتی که بر گذرگه باد
نافه ها را همی گشاید سر.وآنکه تیغش بر اوج دارد میل
دورتر باشد از گذرگه سیل.از آن ره که در پای پیل آمدش.
گذرگه سوی رودنیل آمدش.وبا خیزد از تری آب و ابر
که باشد نفس را گذرگه سطبر.که بود عدو که آید به گذرگه سپاهش
که زمانه به کند هم که بدان گذر نیاید.
خاقانی ( دیوان چ عبدالرسولی ص 151 ). رجوع به گذرگاه شود.