( اسم ) ۱- برگ لاله : رویش میان حل. سبزاندرون پدید چون لاله برگ تازه شکفته میان خوید . ( عماره لغ. ) ۲- چهره روی : چنان ننگش آمد ز کار هجیر که شد لاله برگش بکردار خیر . ( شا.لغ. )
لاله برگ
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
لاله برگ. [ ل َ / ل ِ ب َ ] ( اِ مرکب ) برگ لاله :
رویش میان حله سبز اندرون پدید
چون لاله برگ تازه شکفته میان خوید.
روی تو از لاله برگ خرمن خرمن.
چنان ننگش آمد ز کار هجیر
که شد لاله برگش بکردار خیر.
رویش میان حله سبز اندرون پدید
چون لاله برگ تازه شکفته میان خوید.
عماره.
زلف تو از مشک ناب چنبر چنبرروی تو از لاله برگ خرمن خرمن.
فرخی.
|| مجازاً روی : چنان ننگش آمد ز کار هجیر
که شد لاله برگش بکردار خیر.
فردوسی.
کلمات دیگر: