لغت نامه دهخدا

لامشی . [ م ِ شی ی ] (ص نسبی ) منسوب به لامش ، دیهی به فرغانه از بلاد ماوراءالنهر. (سمعانی ورق 595).

لامشی . [ م ِ شی ی ] (ص نسبی ) منسوب به لامش ، دیهی به فرغانه از بلاد ماوراءالنهر. (سمعانی ورق 595 ).

<div class="boxBd">لامشی. [ م ِ شی ی ] ( ص نسبی ) منسوب به لامش ، دیهی به فرغانه از بلاد ماوراءالنهر. ( سمعانی ورق 595 ). <hr>لامشی. [ م ِ شی ی ] ( اِخ ) بدرالدین محمودبن زید حنفی. او راست کتاب اصول.</div>

لامشی. [ م ِ شی ی ] ( ص نسبی ) منسوب به لامش ، دیهی به فرغانه از بلاد ماوراءالنهر. ( سمعانی ورق 595 ). لامشی. [ م ِ شی ی ] ( اِخ ) بدرالدین محمودبن زید حنفی. او راست کتاب اصول.