گذاری

( صفت ) گذرنده عبور کننده : چه آن سوگند و چه باد گذاری چه آن زنهار و چه ابر بهاری . ( ویس ورامین )

گذاری. [ گ ُ ] ( ص نسبی ) گذرنده. عبورکننده :
چه آن سوگند و چه باد گذاری
چه آن زنهار و چه ابر بهاری.مرا تنها بماند ایدر به خواری
چو خان رهگذر مرد گذاری.نگر تا هیچگونه غم نداری
که تیمار جهان باشد گذاری.چرا از بهر آن اندوه داری [ از بهر جهان ]
که هست ایدر جهان چون تو گذاری.دریغا آن همه امیدواری
که شد ناچیز چون باد گذاری. || ( حامص ) بصورت ترکیب های ذیل آید و معنی حاصل مصدر دهد:
ترکیب ها:
- تاج گذاری . روزگذاری. ریل گذاری. مرهم گذاری. واگذاری. رجوع به هر یک از این مدخل ها شود.