کلمه جو
صفحه اصلی

مأطوره

لغت نامه دهخدا

( مأطورة ) مأطورة. [ م َءْ رَ ] ( ع اِ ) شیردوشه چرمین که بر سر آن چوب گرد گذاشته کناره آن را بدان چوب بدوزند.( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از ذیل اقرب الموارد ). || قوس و گویند فی یده مأطورة، یعنی در دست او قوسی است. ( از اقرب الموارد ).

مأطورة. [ م َءْ رَ ] (ع اِ) شیردوشه ٔ چرمین که بر سر آن چوب گرد گذاشته کناره ٔ آن را بدان چوب بدوزند.(منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از ذیل اقرب الموارد). || قوس و گویند فی یده مأطورة، یعنی در دست او قوسی است . (از اقرب الموارد).



کلمات دیگر: