شیخ رضی الدین ابوالحسن
مزیدی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
مزیدی. [ م َزْ ی َ ]( اِخ ) شیخ رضی الدین ابوالحسن علی بن الشیخ سعید جمال الدین احمدبن یحیی المزیدی الحلی ملقب به ملک الادباءفقیهی فاضل بود. ذکر او دائماً در اجازات علما با شیخ زین الدین ابوالحسن علی بن احمدبن طراد المطار آبادی می آید، چنانکه صاحب مجالس المؤمنین آورده این دو نفر از شاگردان علامه حلی بوده اند و از وی و از تقی الدین حسن بن داود و صفی الدین محمدبن معد موسوی روایت میکنند. وی استاد شهید اول است و شهید او را به عنوان امام علامه و ملک الادباء و عزة الفضلاء یاد میکند. مولی نظام القرشی او را رضی الدین و از مشایخ امامیه خوانده است. ( از روضات الجنات ص 398 ). و رجوع به ابوالحسن علی بن سعید احمدبن یحیی رضی الدین المزیدی و نیز رجوع به علی بن سعیدبن احمدبن یحیی مزیدی حلی شود.
دانشنامه عمومی
مزیدی یا به گویش اهالی روستا مزیری، روستایی از توابع بخش باینگان شهرستان پاوه در استان کرمانشاه ایران است.
این روستا در دهستان شیوه سر قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۸۰ نفر (۴۵خانوار) بوده است.
این روستا در دهستان شیوه سر قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۸۰ نفر (۴۵خانوار) بوده است.
wiki: مزیدی
گویش مازنی
/mazidi/ تیره ای از طایفه ی علی شاهی ساکن در کتول
تیره ای از طایفه ی علی شاهی ساکن در کتول
پیشنهاد کاربران
سلام . مزیدیان از اعراب بنی اسد که قریب به دو قرن در جنوب عراق کنونی حکومت کردند و مورد حمایت حکام آل بویه بوده اند
مزیدیان نقش مهمی در گسترش مذهب شیعه داشته اند بعد از انقراض حکومت ال بویه که تفکرات شیعی داشته اند و روی کارآمدن سلجوقیان دارای تفکرات سنی مذهب حکومت مزیدیان حامی مهم خودرا از دست می دهد و در نتیجه توسط خلفای بنی عباس منقرض می شود و مزیدیان به جاهای مختلف مهاجرت می کنند که اکثریت آنان به ایران می آیند و در مناطق مختلفی پراکنده می شوند فعلا مزیدی یکی از طوایف بزرگ ایل عرب خمسه در فارس می باشد و همچنین مزیدیان در استانهای کرمان و یزد و گلستان و مازندرانو سایر نقاط کشور سکونت دارند
مزیدیان نقش مهمی در گسترش مذهب شیعه داشته اند بعد از انقراض حکومت ال بویه که تفکرات شیعی داشته اند و روی کارآمدن سلجوقیان دارای تفکرات سنی مذهب حکومت مزیدیان حامی مهم خودرا از دست می دهد و در نتیجه توسط خلفای بنی عباس منقرض می شود و مزیدیان به جاهای مختلف مهاجرت می کنند که اکثریت آنان به ایران می آیند و در مناطق مختلفی پراکنده می شوند فعلا مزیدی یکی از طوایف بزرگ ایل عرب خمسه در فارس می باشد و همچنین مزیدیان در استانهای کرمان و یزد و گلستان و مازندرانو سایر نقاط کشور سکونت دارند
بنی اسد، �نام قبیله ای از قبایل عرب، از فرزندان اسدابن �خُزَیمَه�بن مدرکه می باشد. گفته شده این قبیله پیکر کشته شدگان�واقعه عاشورا�در سال ۶۱�ه. ق�دفن کرده اند. برخی از همسران�محمد�نیز از همین قبیله بوده اند.
این قبیله در سال ۱۹�هجری�از بلاد حجاز به عراق رفته، در کوفه و غاضریه از نواحی کربلا سکونت کردند. هنگام بنای�کوفه، این قبیله محله خاصی را در جنوب�مسجد کوفه�به خویش اختصاص دادند. در سال ۳۶ هجری در جنگ جمل، با علی�بیعت�کردند و در کنار وی جنگیدند. در�واقعه عاشورا�در سال ۶۱ به سه دسته تقسیم شدند: موافق با�حسین بن علی، مخالف و بی طرف.
حبیب بن مظاهر، انس بن حرث، �مسلم بن عوسجه، �قیس بن مسهر، موقع بن ثمامه و عمرو بن خالد صیداوی از سران موافق بودند و�حرملة بن کاهل اسدی، قاتل طفل شیرخوار، از سران مخالف بود.
گروهی ازدسته سوم ( بی طرف ها ، مزیدیان ) پس از کشته شدن حسین ابن علی، زنانشان بر میدان�جنگ�گذر کرده و اجساد را مشاهده میکنند و تحت تأثیر قرار میگیرند و به�سرزمین�خود رفته، مردان را جهت دفن اجساد، خبر کردند. ابتدا زنان�بیل�و�کلنگ�به دست گرفته به طرف�کربلا�روانه شدند ، پس ازمدتی وجدان مردان عشریه مزیدی �بیدار گشت و به خود آمدند و به دنبال زنان راه افتاده و به دفن اجساد کشته شدگان پرداختند . [۱]�ادعا شده در این هنگام�علی بن حسین�به صورت ناشناس در جمع آنان حاضر و یکی یکی بدن های کشته شدگان را به قبیله مزیدی معرفی کرده و آن ها بدن های کشته شدگان را دفن می کردند. پس از دفن آن ها وی خود را به آنان معرفی کرده است. [۲]�این اقدام سبب شهرت این�قبیله�شد و از آن پس شیعیان به نظر احترام و محبت به�قبیله�بنی اسد�و مزیدی می نگرند. ایل بزرگ مزیدی بزرگترین عشیره بنی اسد بوده که باتوجه به شغل دامداری ودامپروی برای چراندن دامهای خود از عربستان به جنوب عراق و خوزستان ایران مهاجرت و در آنجا سکونت یافته که باتوجه به توانمندی مدتی در منطقه بین النهرین و جنوب کوفه حکمرانی نموده و شهری به نامه حلّه را مرکز خلافت قرار می دهند که آخرین حکمران این خلافت شخصی به نام مهلهل بوده که با شکست خوردن وی ناچارا مخفیانه به منطقه فارس عزیمت میکند ومزیدیان قریب به دو قرن در جنوب عراق کنونی حکومت کردند و مورد حمایت حکام آل بویه که عقاید شیعی داشتند بوده اند
مزیدیان نقش مهمی در گسترش مذهب شیعه داشته اند بعد از انقراض حکومت ال بویه که تفکرات شیعی داشته اند و روی کارآمدن سلجوقیان دارای تفکرات سنی مذهب حکومت مزیدیان حامی مهم خودرا از دست می دهد و در نتیجه توسط خلفای بنی عباس منقرض می شود و مزیدیان به جاهای مختلف از جمله جنوب فارس و کرمان و اصفهان و خراسان جنوبی مهاجرت می کنند که اکثریت آنان در ایران ساکن می شوند و در مناطق مختلفی پراکنده می شوند فعلا اکثریت مردم مزیدی در استان فارس ایران ساکن میباشند و درصدی از جمعیت مزیدی در استانهای کرمان و یزد و گلستان و مازندران و سایر نقاط کشور سکونت دارند که آمار بدست آمده فعلی بالغ بر ۵۰ هزار نفر می باشد که اگر آمار جمعیتی دقیقتر مزیدیان سایر استان های ایران بررسی شود جمعیت مزیدیان بالاتر از این آمار فعلی خواهد بود
این قبیله در سال ۱۹�هجری�از بلاد حجاز به عراق رفته، در کوفه و غاضریه از نواحی کربلا سکونت کردند. هنگام بنای�کوفه، این قبیله محله خاصی را در جنوب�مسجد کوفه�به خویش اختصاص دادند. در سال ۳۶ هجری در جنگ جمل، با علی�بیعت�کردند و در کنار وی جنگیدند. در�واقعه عاشورا�در سال ۶۱ به سه دسته تقسیم شدند: موافق با�حسین بن علی، مخالف و بی طرف.
حبیب بن مظاهر، انس بن حرث، �مسلم بن عوسجه، �قیس بن مسهر، موقع بن ثمامه و عمرو بن خالد صیداوی از سران موافق بودند و�حرملة بن کاهل اسدی، قاتل طفل شیرخوار، از سران مخالف بود.
گروهی ازدسته سوم ( بی طرف ها ، مزیدیان ) پس از کشته شدن حسین ابن علی، زنانشان بر میدان�جنگ�گذر کرده و اجساد را مشاهده میکنند و تحت تأثیر قرار میگیرند و به�سرزمین�خود رفته، مردان را جهت دفن اجساد، خبر کردند. ابتدا زنان�بیل�و�کلنگ�به دست گرفته به طرف�کربلا�روانه شدند ، پس ازمدتی وجدان مردان عشریه مزیدی �بیدار گشت و به خود آمدند و به دنبال زنان راه افتاده و به دفن اجساد کشته شدگان پرداختند . [۱]�ادعا شده در این هنگام�علی بن حسین�به صورت ناشناس در جمع آنان حاضر و یکی یکی بدن های کشته شدگان را به قبیله مزیدی معرفی کرده و آن ها بدن های کشته شدگان را دفن می کردند. پس از دفن آن ها وی خود را به آنان معرفی کرده است. [۲]�این اقدام سبب شهرت این�قبیله�شد و از آن پس شیعیان به نظر احترام و محبت به�قبیله�بنی اسد�و مزیدی می نگرند. ایل بزرگ مزیدی بزرگترین عشیره بنی اسد بوده که باتوجه به شغل دامداری ودامپروی برای چراندن دامهای خود از عربستان به جنوب عراق و خوزستان ایران مهاجرت و در آنجا سکونت یافته که باتوجه به توانمندی مدتی در منطقه بین النهرین و جنوب کوفه حکمرانی نموده و شهری به نامه حلّه را مرکز خلافت قرار می دهند که آخرین حکمران این خلافت شخصی به نام مهلهل بوده که با شکست خوردن وی ناچارا مخفیانه به منطقه فارس عزیمت میکند ومزیدیان قریب به دو قرن در جنوب عراق کنونی حکومت کردند و مورد حمایت حکام آل بویه که عقاید شیعی داشتند بوده اند
مزیدیان نقش مهمی در گسترش مذهب شیعه داشته اند بعد از انقراض حکومت ال بویه که تفکرات شیعی داشته اند و روی کارآمدن سلجوقیان دارای تفکرات سنی مذهب حکومت مزیدیان حامی مهم خودرا از دست می دهد و در نتیجه توسط خلفای بنی عباس منقرض می شود و مزیدیان به جاهای مختلف از جمله جنوب فارس و کرمان و اصفهان و خراسان جنوبی مهاجرت می کنند که اکثریت آنان در ایران ساکن می شوند و در مناطق مختلفی پراکنده می شوند فعلا اکثریت مردم مزیدی در استان فارس ایران ساکن میباشند و درصدی از جمعیت مزیدی در استانهای کرمان و یزد و گلستان و مازندران و سایر نقاط کشور سکونت دارند که آمار بدست آمده فعلی بالغ بر ۵۰ هزار نفر می باشد که اگر آمار جمعیتی دقیقتر مزیدیان سایر استان های ایران بررسی شود جمعیت مزیدیان بالاتر از این آمار فعلی خواهد بود
کلمات دیگر: