لو شون

لو شون (چینی ساده شده: 鲁迅، چینی سنتی: 鲁迅، پین یین: Lǔ Xùn) یا Lu Hsün (وید-جایلز)، نام مستعار ژو شورِن (چینی ساده شده: 周树人، چینی سنتی: 周树人، پین یین: Zhōu Shùrén، وید-جایلز: Chou Shu-jen) (۲۵ سپتامبر ۱۸۸۱–۱۹ اکتبر ۱۹۳۶) نویسنده چینی می باشد. وی همانند بسیاری از بنیان گذاران ادبیات معاصر چین، علاوه برنوشتن به زبان های چینی کلاسیک، به زبان بایهو (白话) (بومی) نیز می نوشت. لو شون نویسندهٔ داستان کوتاه، ویراستار، مترجم، منتقد، مقاله نویس و شاعر بود. وی در دههٔ ۱۹۳۰ به عنوان نمایندهٔ نویسندگان چپ چینی در شانگهای شناخته می شد.
۱۹۲۲ - از مجموعهٔ تماس با اسلحه ("呐喊")
۱۹۱۸ - "خاطرات مرد دیوانه" (狂人日记)
۱۹۱۹ - "کنگ یی جی" (孔乙己)
۱۹۱۹ - "دارو" (药)
۱۹۲۰ - "فردا" (明天)
۱۹۲۰ - "حادثه" (一件小事)
۱۹۲۰ - "ماجرای مو" (头发的故事)
۱۹۲۵ - "کایت" (风筝)
۱۹۲۰ - "طوفان در فنجان چای" (风波)
۱۹۲۱ - "زادگاه" (故乡)
۱۹۲۱ - "ماجرای واقعی اَه کیو" (阿Q正传)
۱۹۲۲ - "جشنوارهٔ دو پنجم" (端午节)
۱۹۲۲ - "نور سفید" (白光)
۱۹۲۲ - "خرگوش ها و گربه" (兔和猫)
۱۹۲۲ - "کمدی اردک ها" (鸭的喜剧)
۱۹۲۲ - "روستای اپرا" (社戏)
۱۹۲۴ - "قربانی سال نو"
آثار لو شون تأثیر قابل توجهی پس از جنبش چهارم مه گذاشت به طوری که از ۱۹۴۹ به بعد، به عنوان یک پدیده توسط رژیم کمونیست مورد توجه قرار گرفت. مائو تسه تونگ خود، یکی از تحسین کنندگان مادام العمر آثار لو شون بود. اگرچه لو شون به آرمان های چپ علاقه مند بود، با این وجود در واقع هرگز به عضویت حزب کمونیست چین در نیامد. آثار لو شون از طریق ترجمه های متعدد به خوانندگان انگلیسی زبان شناخته شده، بخصوص مجموعهٔ برگزیده داستان های لو شون ترجمهٔ یانگ شی ین-یی و گلادیس یانگ که مجموعه ای برگزیده از آثار وی است، از مشهورترین ترجمه های آثار اوست.
لو شون در شائوخینگ، در استان ژجیانگ چین به دنیا آمد، اولین بار «ژو ژانگ شو» نامیده شد، سپس «ژو یوسای»، و در نهایت خود را «شورِن» نامید. (به چینی: (树人)، که مجازاً، به معنای «مرد فرهیخته» می باشد)
خاندان «ژائوخینگ ژو» خاندانی بسیار فرهیخته بود، و پدربزرگ پدری او، «ژو فوکینگ» (به چینی: 周福清)، پست هایی در دانشگاه هان لین داشت؛ مادرش، که «لو» نام داشت، خودآموز بود. با وجود این موقعیت فرهنگی، پس از یک مورد ارتشاء - که در آن ژو فوکینگ سعی در خرید یک دفتر کار برای پسرش، پدر لو شون، «ژو بویی»، داشت - سرنوشت خانواده تغییر کرد. ژو فوکینگ دستگیر و چندی بعد اعدام گردید. در این دوران، چو شورِن جوان توسط یک خدمتکار سالمند به نام «اَه چانگ»، که «چانگ ما» صدایش می کردند، پرورش می یافت؛ یکی از کتاب های مورد علاقه دوران کودکی لو شون کتاب مجموعهٔ کوه ها و دریاها (یا شان های ژینگ) بود که از متون کلاسیک چینی بوده و ۲۲۰۰ سال قدمت دارد.

لو شون (۱۸۸۱ـ۱۹۳۶)(Lu Hsun)
(نام اصلی: چو شو ـ جن) نویسندۀ داستان کوتاه و مقاله نویس چینی و از بزرگ ترین شخصیت های ادبی چین معاصر. در مدارس نوع جدید درس خواند و سپس به ژاپن رفت تا در رشتۀ پزشکی تحصیل کند. اما با این باور، که روح چینی بیشتر به مداوا نیاز دارد تا کالبدش، دست از تحصیل کشید و به ادبیات روی آورد. نخستین مقالات علمی و ادبی اش در نشریات ژاپن به چاپ رسید. نخستین داستان کوتاهش، یادداشت های روزانۀ یک دیوانه، در مجله ای منتشر شد. داستان های بعدی اش در مجموعه های غریوهای جنگ (۱۹۲۳) و تردید (۱۹۲۶) چاپ نشدند. از داستان های بلندش نیز سرگذشت واقعی آه کیو است. لو شون در آثارش می کوشد با خرافات و ناهنجاری های رایج در چین مبارزه کند. در اواخر عمر مبلّغ کمونیست چین شد.