کلمه جو
صفحه اصلی

مشمشه

فارسی به انگلیسی

glanders


مترادف و متضاد

farcy (اسم)
سراجه، مشمشه

glanders (اسم)
سراجه، مشمشه، کتو، بیماری مسری اسب و انسان

فرهنگ فارسی

بیماری واگیروخطرناک که میکروب آن ازراه حلق وبینی داخل بدن می شود، آنرا انفلوانزا و گریپ عام نیزگویند
( اسم ) ۱- یک دانه زرد آلو.۲- مرضی است ساری که خصوصا اسب و استر وخر بدان مبتلا میشوند و به انسان نیز سرایت میکند . در انسان و حیوان مشمشه بدو شکل مختلف ظاهر میشود و حتی نام آنها هم اختلاف دارد . یکی مشمش. معمولی است که مخصوصا مخاط بینی و احشا را میگیرد و دیگری فارسن است که بیشتر دملهای زیر پوستی تولید میکند و هر دو شکل این بیماری دارای یک میکرب است که آنرا باسیل مروو مینامند و آن در سال ۱۸۸۲ توسط لفلر کشف شده است . مشمشه معمولا از حیوانات بانسان منتقل میشود . بنابراین در اشخاصی که باحیوانات سر و کار دارند ( مانند درشکه چی و مهتر و دامپزشک و قصاب و سلاخ و دامدار ) دیده میشود . برای جلو گیری از اشاع. این بیماری حیوان مبتلا را باید کشت .
سبکی و شتابی یا در آب تر نهادن دارو را .

لغت نامه دهخدا

( مشمشة ) مشمشة. [م َ م َ ش َ / م ِ م ِ ش َ ] ( ع اِ ) یک دانه زردآلو. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به مشمش شود.

مشمشة. [ م َ م َ ش َ ] ( ع مص ) سبکی و شتابی. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || در آب تر نهادن دارو را. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). خیساندن دارو در آب. ( ناظم الاطباء ).
مشمشه. [ م ِ م ِ ش َ / ش ِ ] ( اِ ) مرض وبائی. انفلوآنزا. مرضی است مسری که بیشتر در اسب و استر و خر دیده شده و به انسان نیز سرایت می کند. در انسان و حیوان مشمشه به دو شکل متفاوت ظاهر میشود و حتی نام آنها هم یکی نیست. یکی مشمشه معمولی است که مخاط بینی و احشاء را فرامی گیرد و دیگری فارسن است که بیشتر به صورت دملهای زیرپوستی ظاهر میشود و هر دو شکل این بیماری دارای یک میکرب است که آن را باسیل مروو می نامند و آن در سال 1882 م. توسط لفلر ( 1852-1915 م. ) کشف شده است. مشمشه معمولاً از حیوانات به انسان سرایت می کند و اشخاصی که با حیوانات سر و کار دارند چون دامپزشکان و قصابان و دامداران ، بیشتر گرفتار میشوند، و چون این بیماری غالباً کشنده است حیوان مبتلا را باید بی درنگ نابود کرد.

مشمشه . [ م ِ م ِ ش َ / ش ِ ] (اِ) مرض وبائی . انفلوآنزا. مرضی است مسری که بیشتر در اسب و استر و خر دیده شده و به انسان نیز سرایت می کند. در انسان و حیوان مشمشه به دو شکل متفاوت ظاهر میشود و حتی نام آنها هم یکی نیست . یکی مشمشه ٔ معمولی است که مخاط بینی و احشاء را فرامی گیرد و دیگری فارسن است که بیشتر به صورت دملهای زیرپوستی ظاهر میشود و هر دو شکل این بیماری دارای یک میکرب است که آن را باسیل مروو می نامند و آن در سال 1882 م . توسط لفلر (1852-1915 م .) کشف شده است . مشمشه معمولاً از حیوانات به انسان سرایت می کند و اشخاصی که با حیوانات سر و کار دارند چون دامپزشکان و قصابان و دامداران ، بیشتر گرفتار میشوند، و چون این بیماری غالباً کشنده است حیوان مبتلا را باید بی درنگ نابود کرد.


مشمشة. [ م َ م َ ش َ ] (ع مص ) سبکی و شتابی . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || در آب تر نهادن دارو را. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). خیساندن دارو در آب . (ناظم الاطباء).


مشمشة. [م َ م َ ش َ / م ِ م ِ ش َ ] (ع اِ) یک دانه زردآلو. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به مشمش شود.


فرهنگ عمید

= آنفلوانزا

آنفلوانزا#NAME?


دانشنامه عمومی

مشمشه بیماری باکتریایی واگیردار و خطرناکی است که بیشتر در تک سمی ها مشاهده می گردد. این بیماری بسیار کشنده در اسبها بیشتر دیده شده و از بیماری های مشترک انسان و دام است.
درسنامه پزشکی آکسفورد ۱، چاپ نشر دانشگاهی، ۱۳۶۸
میکروبیولوژی عمومی؛ دکتر فریدون ملکزاده، انتشارات دانشگاه تهران.
میکروب های بیماری زا در مواد غذایی و اپیدمیولوژی مسمومیت های غذایی، دکتر ودود رضویلر، انتشارات دانشگاه تهران.
باکتری شناسی عمومی، دکتر حس تاج بخش، انتشارات دانشگاه تهران.
عامل بیماری در گذشته باکتری گرم منفی غیر متحرک، فاقد کپسول و بدون اسپور به نام سودوموناس مالئی (Pseudomonas mallei) شناخته می شد که اکنون بورخولدریا مالئی (Burkholderia mallei) نیز نامیده می شود.
سودومناس مالئی یک انگل اجباری بوده که به آسانی با نور، گرما و ضدعفونی کننده های معمولی از میان می رود و بنظر نمی رسد در جای آلوده بیش از شش هفته زنده بماند. اسب ها، قاطرها و الاغ ها از گونه های معمول درگیر می باشند.
جانورانی که از تغذیه بدی برخوردارند یا در جای نامناسب نگهداری می شوند از حساسیت بیشتری برخوردارند.

دانشنامه آزاد فارسی

مِشْمِشِه (Glanders)
بیماری عفونی مسری مختص تک سمان، ازجمله اسب، خر، و قاطر، بر اثر تماس مستقیم با حیوان بیمار یا بافت های بدن آن. به انسان هم منتقل می شود. در ۱۸۸۲، فریدریش لوفلرو ویلهلم شوتسعامل این بیماری را شناسایی کردند و اکنون بورخولدریا مالئینامیده می شود. این بیماری سیر مزمن و دورۀ نهفتگی متغیری از چند هفته تا چند ماه دارد. علایم عمدۀ بیماری در حیوان عبارت اند از ترشح مزمن بینی، بزرگ شدن غدد لنفی تحت فکی، و زخم یا تاول های متعدد روی پوست اندام های خلفی. گاه، درگیری ریوی باعث بروز علایم خفیف و غیر اختصاصی می شود. این بیماری در انسان باعث التهاب چرکی پرده های مخاطی و زخم های عمیق پوستی می شود که ممکن است منجر به تخریب غضروف و استخوان شود. در برخی بیماران، شکل حاد بیماری به صورت درگیری ریوی و سپتی سمی دیده می شود. این بیماری درمان ندارد و حیوان مبتلا باید معدوم شود. درمان افراد مبتلا با استفاده از داروهای تقویتی و عمل جراحی صورت می گیرد. استفاده طولانی مدت از برخی داروهای پادزی تا حدی به درمان کمک می کند.

گویش مازنی

/meshmeshe/ نوعی بیماری انسان و دام

نوعی بیماری انسان و دام



کلمات دیگر: