( صفت ) مردک مست : گشت مستک آن گدای زنده دلق از سجود و از تحیرهای خلق . ( مثنوی )
گیاه انبوه شونده
گیاه انبوه شونده
مستک
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
مستک. [ م َ ت َ ] ( ص مصغر ) مست گونه :
مستک شده ای همی ندانی پس و پیش. ( اسرار التوحید ص 17 ).
- نیم مستک ؛ اندک مایه مست. اندک مست :
نیم مستک فتاده و خورده
بی خیو این خدنگ یازه من.
مستک. [ م ُ ت َک ک ] ( ع ص ) نعت فاعلی از استکاک. رجوع به استکاک شود. || گیاه انبوه شونده و بهم در شونده. گوش کر و تنگ سوراخ. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
مستک شده ای همی ندانی پس و پیش. ( اسرار التوحید ص 17 ).
- نیم مستک ؛ اندک مایه مست. اندک مست :
نیم مستک فتاده و خورده
بی خیو این خدنگ یازه من.
سوزنی.
مستک. [ م ُ ت َک ک ] ( ع ص ) نعت فاعلی از استکاک. رجوع به استکاک شود. || گیاه انبوه شونده و بهم در شونده. گوش کر و تنگ سوراخ. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
مستک . [ م َ ت َ ] (ص مصغر) مست گونه :
مستک شده ای همی ندانی پس و پیش . (اسرار التوحید ص 17).
- نیم مستک ؛ اندک مایه مست . اندک مست :
نیم مستک فتاده و خورده
بی خیو این خدنگ یازه من .
مستک شده ای همی ندانی پس و پیش . (اسرار التوحید ص 17).
- نیم مستک ؛ اندک مایه مست . اندک مست :
نیم مستک فتاده و خورده
بی خیو این خدنگ یازه من .
سوزنی .
مستک . [ م ُ ت َک ک ] (ع ص ) نعت فاعلی از استکاک . رجوع به استکاک شود. || گیاه انبوه شونده و بهم در شونده . گوش کر و تنگ سوراخ . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
گویش مازنی
/mastek/ چسبک که نوعی گیاه با دانه های چسبناک است
چسبک که نوعی گیاه با دانه های چسبناک است
کلمات دیگر: