( اسم ) مرهم .
شتر ماده فربه
شتر ماده فربه
مرم
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
مرم. [ م َ رَ ] ( اِ ) مخفف مرهم است و آن چیزی باشد که بر زخم بندند. ( برهان ) ( آنندراج ) :
کای محمد رو طبیب حاذق صادق توئی
خُلق کن با خَلق و درنه درد ایشان را مرم.
مرم. [ م ُ رِم م ] ( ع ص ) نعت فاعلی است از مصدر ارمام. رجوع به ارمام شود. || ناقة مرم ؛ شتر ماده فربه با استخوان مغزدار، یا ناقه که در استخوانش اندک مغز مانده باشد. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
کای محمد رو طبیب حاذق صادق توئی
خُلق کن با خَلق و درنه درد ایشان را مرم.
سنائی.
مرم. [ م ُ رِم م ] ( ع ص ) نعت فاعلی است از مصدر ارمام. رجوع به ارمام شود. || ناقة مرم ؛ شتر ماده فربه با استخوان مغزدار، یا ناقه که در استخوانش اندک مغز مانده باشد. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
مرم . [ م َ رَ ] (اِ) مخفف مرهم است و آن چیزی باشد که بر زخم بندند. (برهان ) (آنندراج ) :
کای محمد رو طبیب حاذق صادق توئی
خُلق کن با خَلق و درنه درد ایشان را مرم .
کای محمد رو طبیب حاذق صادق توئی
خُلق کن با خَلق و درنه درد ایشان را مرم .
سنائی .
مرم . [ م ُ رِم م ] (ع ص ) نعت فاعلی است از مصدر ارمام . رجوع به ارمام شود. || ناقة مرم ؛ شتر ماده ٔ فربه با استخوان مغزدار، یا ناقه که در استخوانش اندک مغز مانده باشد. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
گویش مازنی
/merem/ آوای کوتاه و ملاطفت آمیز گاو ماده جهت فراخواندن گوساله به نزد خود
آوای کوتاه و ملاطفت آمیز گاو ماده جهت فراخواندن گوساله به ...
پیشنهاد کاربران
مرم . [ مَ رَ ] نهی است از [dehkhodaworddetail - 3522de0ba81b4c3bbc3973a634a4022f - fa. html رمیدن]. رم نکن، فرار نکن:
حال عارف این بُوَد بی خواب هم
گفت ایزد هُم رُقُودٌ، زین مَرَم
( مولانا )
حال عارف این بُوَد بی خواب هم
گفت ایزد هُم رُقُودٌ، زین مَرَم
( مولانا )
کلمات دیگر: