فرستادن همسایگان و برادران چیزی را با یکدیگر
کاسه ٔ همسایه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
کاسه همسایه. [ س َ / س ِ ی ِ هََ ی َ / ی ِ ]( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) فرستادن همسایگان و برادران چیزی را با یکدیگر و آن را در عرف هند بهاجی گویند و بدین معنی تنها کاسه نیز آمده و بهمین معنی است کاسه همسایه دو پا دارد یعنی ازین خانه به آن خانه و از آن خانه به این خانه رود. ( آنندراج ) :
فتاده سنگی از این سقف مینا
شکسته کاسه همسایه را پا.
فتاده سنگی از این سقف مینا
شکسته کاسه همسایه را پا.
سلیم ( از آنندراج ).
کلمات دیگر: