کلمه جو
صفحه اصلی

هدمله

لغت نامه دهخدا

هدملة. [ هََ م َ ل َ ] (ع مص ) دریدن جامه را. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).


هدملة. [ هََ دَ ل َ ] (اِخ ) نام جایی است . (معجم البلدان ) (منتهی الارب ). در منتهی الارب به کسر اول ضبط شده است .


( هدملة ) هدملة. [ هَِ دَ ل َ ] ( ع اِ ) ریگ توده درخت ناک. || روزگار دیرینه و قدیم. || گروهی از مردم. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

هدملة. [ هََ م َ ل َ ] ( ع مص ) دریدن جامه را. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

هدملة. [ هََ دَ ل َ ] ( اِخ ) نام جایی است. ( معجم البلدان ) ( منتهی الارب ). در منتهی الارب به کسر اول ضبط شده است.

هدملة. [ هَِ دَ ل َ ] (ع اِ) ریگ توده ٔ درخت ناک . || روزگار دیرینه و قدیم . || گروهی از مردم . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).



کلمات دیگر: