( صفت ) ۱ - برنگ نارنج ۲ - بشکل نارنج نارنج شکل : چرخ نارنج گون چو بازیچه در کف هفت طفل جان شکر است . ( خاقانی ) درخاقانی : چرخ بازیچه گون ... یا حقه نارنج گون حقه . آسمان : هنوزم عقل چون طفلان سر بازیچه میدارد که این نارنج گون حقه ببازی کرد حیرانش . ( خاقانی ) یا گنبد نارنج گون . آسمان .
نارنج گون
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
نارنج گون. [ رَ / رِ ] ( ص مرکب ) به رنگ نارنج. نارنجی رنگ. || به شکل نارنج. نارنجی شکل :
چرخ نارنج گون چو بازیچه
در کف هفت طفل جان شکر است.
که این نارنج گون حقه ببازی کرد حیرانش.
زآه سحرگاهش کنون رو سنگ باران تازه کن.
چرخ نارنج گون چو بازیچه
در کف هفت طفل جان شکر است.
خاقانی.
هنوزم عقل چون طفلان سر بازیچه می داردکه این نارنج گون حقه ببازی کرد حیرانش.
خاقانی.
این گنبد نارنج گون بازیچه دارد اندرون زآه سحرگاهش کنون رو سنگ باران تازه کن.
خاقانی.
کلمات دیگر: