خزعلی ابوالقاسم

خَزْعلی، ابوالقاسم (بروجرد ۱۳۰۴ش- تهران ۱۳۹۴ش)
خَزْعلی، ابوالقاسم
مجتهد ایرانی و از معروف ترین چهره های روحانی ایران. از نوجوانی وارد حوزه های علمیۀ مشهد و قم شد، و تحصیلات خود را تا درجۀ اجتهاد ادامه داد. سپس در حوزۀ علمیۀ قم به تدریس، تبلیغ و وعظ و خطابه پرداخت. او از پیروان نهضت امام خمینی بود و مدتی نیز با انجمن حجتیه ارتباط داشت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی مشاغل متعددی را عهده دار شد، ازجمله عضویت در جامعۀ مدرسین حوزۀ علمیۀ قم، عضو فقهای شورای نگهبان، عضو مجلس بررسی نهایی قانون اساسی، عضو شورای بازنگری قانون اساسی، عضو مجلس خبرگان رهبری، و عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام.

[ویکی نور] ابوالقاسم خزعلی(۱ فروردین ۱۳۰۴ – ۲۵ شهریور ۱۳۹۴)، یکی از تدوین کنندگان قانون اساسی جمهوری اسلامی (نماینده سمنان در مجلس خبرگان قانون اساسی)، عضو سابق شورای نگهبان برای ۲۰ سال، عضو برجسته جامعه مدرسین و نماینده مجلس خبرگان
در سال 1304ش، در بروجرد، از توابع استان لرستان چشم به جهان گشود. پدرش مرحوم غلامرضا، به شغل ندافی روزگار می گذراند و بسیار شیفته خاندان پیامبر (ص ) بود؛ به گونه ای که شبها فرزند خود را به روضه های مخفی و منبرهای استادان با سواد آن روزگار می برد تا بذر عشق و محبت به قرآن و اهل بیت  : در دل و جان فرزندش شکوفه بزند.
اوضاع اقتصادی خانواده آیه الله خزعلی نابسامان بود تا آنجا که مادرش ، مرحوم ربابه ، مجبور بود محصولات غذایی خانگی ، از قبیل ترشی تهیه کند و آن را بفروشد تا کمکی برای مخارج خانواده باشد. آقای خزعلی ده ساله بود که به همراه خانواده و برخی از بستگان به مشهد مقدس مهاجرت کرد و در آنجا روزگار گذرانید.
وی در 6 یا 7 سالگی به مکتب خانه محله «سرسوزنی» در بروجرد رفت. معلم او فردی بود به نام «سید جعفر شیرازی» که در مسجد محله درس می گفت. با هجرت به مشهد به دبستان رفت و پس از قبولی در امتحان، در کلاس چهارم ابتدایی مشغول به تحصیل شد و همواره از شاگردان نمونه کلاس بود. پس از پایان رساندن کلاس ششم ابتدایی، به دبیرستان رفت. در آن زمان در مدارس، زبان فرانسوی تدریس می شد؛ وی نیز به فراگیری زبان فرانسه مشغول بود که بعدها آن را رها کرد.
در سن 17 سالگی - هم زمان با سقوط حکومت رضا شاه و اشغال ایران از سوی متفقین - به کار نوشتن دخل و خرج مغازه ای و توزیع جنس ها بین کسبه سرگرم بود تا از این راه، به امرار معاش خانواده کمک کند که ناگهان، بارقه های اشتیاق به علوم حوزوی و تحصیل در حوزه علمیه مشهد، دل و جانش را شعله ور ساخت؛ به گونه ای که کار و کسب را وانهاد و به تحصیل علوم دینی روی آورد.
مقدمات را در حوزه مشهد فراگرفت و برای تحصیل سطوح به سراغ استادان ممتاز آن دیار رفت. دو سال قبل از ازدواج، راهی قم شد تا از محضر بزرگان آن شهر مقدس نیز بهره گیرد.