کلمه جو
صفحه اصلی

حسین بن سعید اهوازی

دانشنامه آزاد فارسی

حسین بن سعید اهوازی ( ـ۳۰۰ق)
محدّث و فقیه شیعی، از اصحاب امام رضا (ع) و امام جواد (ع) و امام هادی (ع). با مشارکت برادرش حسن بن سعید اهوازی، ۳۰ جلد کتاب در احکام حلال و حرام تألیف کرد که بسیاری از آن ها به نام وی شهرتی بیشتر یافته است. روایات فراوانی از او در کتب اربعه و دیگر کتب حدیث آمده و برخی از آثارش همچون کتاب الزهد چاپ شده است.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] حسین بن سعید اهوازی، فقیه و محدّث امامی نیمه اول قرن سوم است که همراه با برادرش حسن، آثار فقهی و حدیثی مهمی تألیف کرد.
این دو برادر در کوفه به دنیا آمدند، ولی سال تولد آنان مشخص نیست. درباره پدرشان سعید، در منابع فقط به این نکته اشاره شده که لقب او دَنْدان بوده و ابن داوود حلّی نام وی را در شمار راویان مجهول آورده است. بنابر منابع، این دو برادر و نیاکانشان از آزادشدگان (موالی) امام سجاد علیه السلام بودند. دو دایی آنها، علی بن یحیی و جعفربن یحیی، که به ترتیب از یاران امام رضا و امام جواد علیهماالسلام بودند، در منابع رجالی، ثقه معرفی شده اند.
مشایخ
حسین بن سعید از اصحاب امام رضا و امام جواد و امام هادی علیهم السلام به شمار می رود. او از این امامان بدون واسطه حدیث نقل کرده و به واسطه مشایخی چون ابن ابی عُمَیر ، علی بن نُعمان، حسن بن محبوب و محمدبن سَنان از امامان پیشین هم روایت کرده است. به نوشته نجاشی ، نقلِ بی واسطه حسین بن سعید از فَضّالةبن ایوب (زنده در ۱۸۳) و زُرعةبن محمد حَضْرَمی (زنده تا ۱۸۳)، که در پاره ای منابع به آن اشاره شده است، ممکن نیست و او، به واسطه برادرش حسن، از آنان روایت کرده است. احتمالاً در نسخ قدیمی نام حسین، به اشتباه، به جای حسن ضبط شده است.
سکونت و درگذشت
حسین بن سعید و برادرش حسن از کوفه به اهواز رفتند. پس از مدتی، حسین به قم مهاجرت کرد و در آن جا سکنا گزید. میزبان او در قم حسن بن ابان قمی بود. حسین بن سعید در قم درگذشت. سال درگذشت او دانسته نیست، ولی گفته اند که تا ۲۵۴ زنده بوده است.
شاگردان
...


کلمات دیگر: