خضرایی، اورنگ (آباده ۱۳۲۱ـ اصفهان ۱۳۶۸ش)
شاعر ایرانی. در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان درس خواند و به تدریس در دانشگاه پیام نور و دبیرستان ها پرداخت. علاوه بر شعر سنتی، بیشتر سروده هایش در حوزۀ شعر نیمایی و جدید است: صخره های سکوت (تهران، ۱۳۵۰)، چکاد بلند (اصفهان، ۱۳۶۹) و اعتراف ها (شیراز، ۱۳۷۲) نمونه هایی از آن هاست.
شاعر ایرانی. در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان درس خواند و به تدریس در دانشگاه پیام نور و دبیرستان ها پرداخت. علاوه بر شعر سنتی، بیشتر سروده هایش در حوزۀ شعر نیمایی و جدید است: صخره های سکوت (تهران، ۱۳۵۰)، چکاد بلند (اصفهان، ۱۳۶۹) و اعتراف ها (شیراز، ۱۳۷۲) نمونه هایی از آن هاست.