خسروشاهی جلال

خسروشاهی، جلال (تبریز ۱۳۱۴ش)
نویسنده و مترجم ایرانی. دوره های دبستان و دبیرستان را در زادگاهش به پایان برد. پس از آن، دو سال در دانشکدۀ حقوق دانشگاه تهران به تحصیل پرداخت، اما آن را نیمه کاره رها کرد و به ترکیه رفت و در رشتۀ حقوق دانشنامۀ دکتری گرفت. سپس به ایران بازگشت و به کارهای دولتی، ازجمله ویراستاری در صدا و سیما، سرگرم شد. خسروشاهی در زمینۀ تحقیقات با مرکز دایرة المعارف بزرگ اسلامی همکاری کرد. از وی مقالات فراوانی دربارۀ ادبیات ایران و ترکیه در مجله های سخن، نگین، فردوسی و آدینه به چاپ رسیده است. از آثارش: ترجمه ستون خیمۀ یاشار کمال با همکاری رضا سید حسینی (۱۳۶۱)، زمین آهن است و آسمان مس از یاشار کمال با همکاری سید حسینی (۱۳۶۳)؛ گیاه بی زوال با همکاری سید حسینی (۱۳۶۷)؛ اگر ما را بکشند از یاشارکمال با همکاری سید حسینی (۱۳۶۹)؛ آخرین شعرهای ناظم حکمت با همکاری سید حسینی (۱۳۵۹)؛ برگزیدۀ داستان های معاصر ترک با همکاری سید حسینی (۱۳۵۸)؛ مرگ عزیز بیعار از لطیفه تگین با همکاری سید حسینی (۱۳۷۳)؛ صبر آتشین (۱۳۷۳)؛ سلطان فیل ها از یاشار کمال (۱۳۷۰)؛ غروب ابدی که ترجمۀ برگزیدۀ اشعار فروغ فرخزاد به ترکی با همکاری اونات کوتلار است (۱۹۸۷). از تألیفات اوست: بازتاب سینمای نوین ایران در جهان (۱۳۷۰)؛ ادای دین به سهراب و یاد یاران قدیم (۱۳۷۴).