نام شهریست کوچک بسیار آب و بسیار درخت واقع بر تلی میان طرابلس الشام و حمص
حصن الاکراد
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
حصن الاکراد. [ ح ِ نُل ْ اَ ] ( اِخ ) نام شهریست کوچک بسیار آب و بسیار درخت واقع بر تلی ، میان طرابلس الشام و حمص. ( ابن بطوطة ). یاقوت در معجم البلدان گوید: برخی از امیران شام عده ای از کردان را بدانجا نهاد و مواجب قرار داد تا مرزداری کنند و مانع نفود فرنگان گردند، مدتی چنان بود تا فرنگان آن را از کردها خریدند و کردها بوطن خویش بازگشتند وبرخی میان این دژ و حصن عدیس خلط کرده اند. ( از معجم البلدان ). سامی گوید: اکنون در شمال طرابلس شام است و نهر اسود از آن میگذرد. ( از قاموس الاعلام ترکی ).
دانشنامه آزاد فارسی
حِصْنُ الْاَکراد
حِصْنُ الْاَکراد
(یا: قلعةالحِصن) دژی در بلندای ۷۵۰متری کوه منفرد خلیل، مسلط بر دشت بُقََیعه، در ۶۰کیلومتری حمص، واقع در کشور سوریه. نهرالکبیر از پایین این قلعه می گذرد. موقعیتی سوق الجیشی دارد و در عهد رومیان موضع مقدم آنان برای تهدید قلمرو مسلمانان بود. طبق متون مصری در زمان حملۀ رامسس دوم، در این ناحیه شهری به نام شبتون (شَبتونه) وجود داشت. در منابع عربی نخستین بار در قرن ۵ق از آن یاد شده است. پیش از جنگ های صلیبی دژی کوچک بود، که حصن السَفح خوانده می شد. شِبل الدوله نصر جمعی از کُردان را به منظور جلوگیری از حملۀ غربیان به طرابلس به آن جا برد و از آن پس حصن الاکراد خوانده شد (۴۲۲ق/۱۰۳۰م). در ۴۹۲ق (۱۰۹۹م) فرانک های صلیبی دژ را گشودند. آلپ ارسلان بدان جا حمله کرد، اما کاری از پیش نبرد (۵۰۸ق/۱۱۱۵م). در ۵۳۷ق شهسواران یوحنای قدیس قلعه را مستحکم ساختند و با دو بارو و بناهای مسکونی و تجهیزات دفاعی مجهز کردند. همواره در حدود ۶۰ شوالیه در این محل می زیستند، اما در ۶۳۰ق (۱۲۳۳م) نزدیک به ۲هزار سوار و پیاده در آن جا گرد آمده بودند. سرانجام، بَیبَرس قلعه را تصرّف کرد (۶۶۹ق/۱۲۷۱م). در پایان جنگ های صلیبی از اهمیت افتاد. این قلعه، که در مآخذ اروپایی دورۀ جنگ های صلیبی با نام کرک دُ شوالیه (کرک شهسواران) شهرت داشت، چندبار از زلزله آسیب دید و دوباره تعمیر شد. بخش های باقی مانده از آن را فرانسویان برای سوری ها تعمیر و بازسازی کردند (۱۹۴۷).
حِصْنُ الْاَکراد
(یا: قلعةالحِصن) دژی در بلندای ۷۵۰متری کوه منفرد خلیل، مسلط بر دشت بُقََیعه، در ۶۰کیلومتری حمص، واقع در کشور سوریه. نهرالکبیر از پایین این قلعه می گذرد. موقعیتی سوق الجیشی دارد و در عهد رومیان موضع مقدم آنان برای تهدید قلمرو مسلمانان بود. طبق متون مصری در زمان حملۀ رامسس دوم، در این ناحیه شهری به نام شبتون (شَبتونه) وجود داشت. در منابع عربی نخستین بار در قرن ۵ق از آن یاد شده است. پیش از جنگ های صلیبی دژی کوچک بود، که حصن السَفح خوانده می شد. شِبل الدوله نصر جمعی از کُردان را به منظور جلوگیری از حملۀ غربیان به طرابلس به آن جا برد و از آن پس حصن الاکراد خوانده شد (۴۲۲ق/۱۰۳۰م). در ۴۹۲ق (۱۰۹۹م) فرانک های صلیبی دژ را گشودند. آلپ ارسلان بدان جا حمله کرد، اما کاری از پیش نبرد (۵۰۸ق/۱۱۱۵م). در ۵۳۷ق شهسواران یوحنای قدیس قلعه را مستحکم ساختند و با دو بارو و بناهای مسکونی و تجهیزات دفاعی مجهز کردند. همواره در حدود ۶۰ شوالیه در این محل می زیستند، اما در ۶۳۰ق (۱۲۳۳م) نزدیک به ۲هزار سوار و پیاده در آن جا گرد آمده بودند. سرانجام، بَیبَرس قلعه را تصرّف کرد (۶۶۹ق/۱۲۷۱م). در پایان جنگ های صلیبی از اهمیت افتاد. این قلعه، که در مآخذ اروپایی دورۀ جنگ های صلیبی با نام کرک دُ شوالیه (کرک شهسواران) شهرت داشت، چندبار از زلزله آسیب دید و دوباره تعمیر شد. بخش های باقی مانده از آن را فرانسویان برای سوری ها تعمیر و بازسازی کردند (۱۹۴۷).
wikijoo: حصن_الاکراد
کلمات دیگر: