خلاصه الاشعار و زبده الافکار

خلاصةالاشعار و زبدةالافکار. خلاصةالاشعار و زبدةالافکار (گزیدهٔ سروده ها و گلچین اندیشه ها) تذکره ای به زبان فارسی است که توسط تقی الدین محمدبن شرف الدین علی حسینی کاشانی نگاشته شده است. نگارش این اثر توسط او ۴۰ سال به طول انجامید.

خُلاصَةُ الاَشْعار و زُبدَة الافکار
تذکره ای عمومی، به فارسی، در شرح احوال و نمونۀ اشعار شاعران فارسی، تألیف تقی الدین محمد کاشی. این تذکره که مفصل ترین تذکرۀ عمومی است در یک مقدمه، چهار فصل، چهار رکن و دو خاتمه تألیف شده است. چهار فصل کتاب در بیان عشق و محبت، چهار رکن آن در شرح احوال شاعران متقدم تا عصر مؤلف و خاتمه در زندگی نامۀ شاعران زمان مؤلف است. این کتاب ابتدا در ۹۸۵ق، در چهار جلد تألیف شد، اما در ۹۹۳ق مؤلف لاحقه ای نیز به آن افزود و چنان که خود در مقدمۀ کتاب می گوید، نسخۀ تمام شده را به نام پادشاه وقت، شاه عباس بزرگ صفوی، کرد. مؤلف شرح حال شاعران را به ترتیب تاریخی آورده است.

[ویکی فقه] خلاصة الاشعار و زبدة الافکار. خلاصة الاشعار و زبدة الافکار، مفصّل ترین تذکره زبان فارسی ، نوشته تقی الدین محمدبن شرف الدین علی حسینی کاشانی ، از نویسندگان دوره صفویه ، متخلص به « ذکری » و مشهور به « میر تذکره » می باشد.
وی در حدود ۹۴۶ در کاشان به دنیا آمد. در کودکی و نوجوانی در همان شهر به آموزش و کسب دانشهای متداول پرداخت و در سلک شاگردان محتشم کاشانی درآمد و بعدها بنا به وصیت محتشم، دیوان او را گردآوری کرد. تقی الدین در ۹۸۷ به اصفهان رفت و در این شهر سکونت کرد. او در ۹۹۰ به عتبات عراق و در ۱۰۱۰ به همدان سفر کرد، اما درباره سفر او به هند که برخی گفته اند در این سفر به بیجاپور رفت و در آن جا خلاصة الاشعار را به نام ابراهیم عادلشاه تألیف کرد، بسیار جای تردید است. از تاریخ وفات تقی الدین اطلاع دقیقی در دست نیست، اما به نوشته اوحدی بلیانی ، مؤلف عرفات العاشقین ، وی در سالهای تألیف عرفات العاشقین درگذشته است. در عرفات العاشقین نمونه ای از سروده های او نیز آمده است. از وی چند اثر دیگر برجای مانده از جمله: مجمع القصاید ؛ مآثرالخضریة ؛ تدوین دیوان محتشم کاشانی.