خصله

روان , سليس , چرب زبان , زبان دار , ليز , لا قيد , کلا ف , حلقه , قرقره , ماسوره , کلا فه , نفوذ , تاثير , قلا ب , عادت , زشت , شکار , طعمه شکار , کلا ف کردن , دسته , طره , منگوله , ريشه پارچه , ته ريش , ريش بزي , کلا له , طره دار يا پرزدارکردن

خصله . [ خ َ ص َ ل َ ] (ع اِ) انتهای نرم و تر شاخه . || شاخه های نازک درخت عرفط. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از اقرب الموارد) (از لسان العرب ).

خصله . [ خ ُ ل َ ] (اِخ ) نام آبی است از آن بنی ابی الحجاج از بنی اسد. (از معجم البلدان یاقوت ).

خصلة. [ خ َ ل َ ] (ع اِ) خوی . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از اقرب الموارد) (از لسان العرب ). ج ، خِصال . || خوی نیک . (از منتهی الارب ). ج ، خِصال . || خوشه ٔ انگور. || خوشه ٔ خاردار. || انتهای نرم و تر شاخه . || شاخه های نازک درخت عرفط. (منتهی الارب ).

خصلة. [ خ َ ل َ ] (ع مص ) نشانه زدن . || افتادن تیر نزدیک نشانه . (منتهی الارب ) (لسان العرب ) (اقرب الموارد) (تاج العروس ).

خصلة. [ خ ُ ل َ ] (ع اِ) خوشه های انگور. || چوب خاردار. || موی مجتمعشده خواه اندک و یا بسیار. توک موی . عُذَرَه . (یادداشت بخط مؤلف ). لاغ (در گیسو). (یادداشت بخط مؤلف ). ج ، خصل . || عضو گوشت . ج ، خصل . || موهای پریشان . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد). ج ، خصل .