آنکه پیوسته خبر بد و ناخوش آرد .
بد خبر
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
بد خبر. [ ب َخ َ ب َ ] ( اِ مرکب ) خبر بد و ناخوش آیند :
وز آن پس شنیدم یکی بد خبر
کز آن نیز برگشتم آسیمه سر.
چون بوم بدخبرمفکن سایه بر خراب
در اوج سدره کوش که فرخنده طائری.
وز آن پس شنیدم یکی بد خبر
کز آن نیز برگشتم آسیمه سر.
فردوسی.
، بدخبر. [ ب َ خ َ ب َ ] ( ص مرکب ) آنکه پیوسته خبر بد و ناخوش آرد : چون بوم بدخبرمفکن سایه بر خراب
در اوج سدره کوش که فرخنده طائری.
سعدی.
بد خبر. [ ب َخ َ ب َ ] (اِ مرکب ) خبر بد و ناخوش آیند :
وز آن پس شنیدم یکی بد خبر
کز آن نیز برگشتم آسیمه سر.
وز آن پس شنیدم یکی بد خبر
کز آن نیز برگشتم آسیمه سر.
فردوسی .
کلمات دیگر: