پیچان گشتن

( مصدر ) ۱- باپیچ و خم شدنپیچنده گشتن: اقلعط الشعر اقلمطاطا پیچان گشت موی . ۲- مضطرب شدن بی آرام گشتن مشوش شدن از غمی یا دردی : پر از درد شد شه ز تیماراو دلش گشت پیچان ز کرداراو... ( فردوسی )

پیچان گشتن. [ گ َ ت َ ] ( مص مرکب ) پیچان شدن. پیچان گردیدن. با پیچ و خم شدن. پیچنده گشتن : اقلعط الشعر اقلعطاطاً؛ پیچان گشت موی. ( منتهی الارب ).
- پیچان گشتن از غمی ( تشویشی یا رنجی ) ؛ بی آرام و پرتشویش گردیدن دل بدرد آمدن از اندوهی :
چو بشنید بهرام گفتار اوی
دلش گشت پیچان ز کردار اوی.چو ازکار رومی بپرداخت شاه
دلش گشت پیچان ز بهر سپاه.پر از درد شد شه ز تیمار او
دلش گشت پیچان ز کردار او.چو ویس از درد دل نالید بسیار
ز بس تیمار پیچان گشت چون مار.