کلمه جو
صفحه اصلی

حظبه

لغت نامه دهخدا

حظبة. [ ح َ ظِ ب َ ] (ع ص ، اِ) تأنیث حظب . (منتهی الارب ). رجوع به حظب شود.

حظبة. [ ح ُ ظُب ْ ب َ ] (ع ص ، اِ)تأنیث حُظُب ّ. || مرد درشت و سطبر و بخیل و تنگخوی و گول . (منتهی الارب ). رجوع به حظب شود.

( حظبة ) حظبة. [ ح َ ظِ ب َ ] ( ع ص ، اِ ) تأنیث حظب. ( منتهی الارب ). رجوع به حظب شود.
حظبة. [ ح ُ ظُب ْ ب َ ] ( ع ص ، اِ )تأنیث حُظُب . || مرد درشت و سطبر و بخیل و تنگخوی و گول. ( منتهی الارب ). رجوع به حظب شود.
کلمات دیگر: