کلمه جو
صفحه اصلی

خشیل

فرهنگ فارسی

خس و خاشاک سیل آورده که خشک شده باشد

لغت نامه دهخدا

خشیل. [ خ َ ] ( ع اِ ) خس و خاشاک سیل آورده که خشک شده باشد. ( از منتهی الارب ) ( از لسان العرب ) ( از اقرب الموارد ) ( از تاج العروس ).

دانشنامه عمومی

خشیل یکی از چاشتهای مردم آذربایجان است که در شب چله، چارچار و مراسم خیدیر پیامبر {خضر)، خوردن آن رایج است.خشیل مخلوطی است از آرد گندم و شکر و مقدار کمی نمک که آ ن را با آب می پزند تا مانند شیربرنج سفت شود. برخی معتقدند خوردن خشیل مقاومت بدن را در برابر سرما زیاد می کند.روش دیگر تهیه خشیل، استفاده از آرد، روغن و زردچوبه است و هنگام خوردن، عسل و دارچین نیز به آن اضافه می کنند. در بعضی مناطق به جای شکر و عسل، دوشاب (شیره انگور) به آن اضافه می کنند.


کلمات دیگر: