گنجویر. [ گ َ ] ( ص ، اِ ) تحریف گنجوبر پهلوی به معنی خزانه دار، گنجور. رجوع به یونکر ص 79 شود. ( حاشیه برهان قاطع چ معین ). به لغت زند و پازند بمعنی گنجور است که خزانه دار باشد؛ و در جای دیگر بجای تحتانی با یاء ابجد نوشته بودند، و اﷲ اعلم. ( برهان ) ( آنندراج ). این کلمه در یک نسخه خطی از فرهنگ جهانگیری متعلق به کتابخانه لغت نامه دهخدا به صورت گنجوبر آمده است.
گنجویر
لغت نامه دهخدا
پیشنهاد کاربران
گنجی که خواهد گشت دست حرام خور گنجور است
کلمات دیگر: