گوان یو

گوان یو (در ژانویه یا فوریه 220 درگذشت) یک افسر جنگ سالار لیو بی در دوران زمام داری سلسله هان بود. او بزرگترین سردار جنگآور زمان خود بود و نقش برجسته ای در جنگ داخلی که منجر به نابودی سلسله هان شد، داشت و باعث ایجاد امپراتوری لیو بی پادشاهی شو شد. در ایران انیمه ای به نام افسانه سه برادر به بررسی زندگی او و برادرانش پرداخته است. سلاح معروف وی که در جنگها مورد استفاده قرار می داد گوان دائو بود. بعد از اشغال جینگ جو توسط پادشاهی وو(فرماندهی سپاه او را لومنگ برعهده داشت) گوان یو تمام نیروهای خود را در این جنگ از دست داده و مجبور به خودکشی شد.
Guan Gong (چینی ساده: 关公; چینی سنتی: 關公; پین یین: Guān Gōng; Wade–Giles: Kuan Kung; literally "Lord Guan")
Guan Er Ye (چینی ساده: 关二爷; چینی سنتی: 關二爺; پین یین: Guān Èr Yé; Wade–Giles: Kuan Erh Yeh; literally "Lord Guan the Second")
Kwan Yee Gor (چینی ساده: 关二哥; چینی سنتی: 關二哥; ماندارین پین یین: Guān Èr Gē; Jyutping: Gwaan1 Ji6 Go1; literally "Lord Guan the Second Brother")
Mei Ran Gong (چینی: 美髯公; پین یین: Měi Rán Gōng; Wade–Giles: Mei Jan Kung; literally "Lord of the Magnificent Beard")
Guan Di (چینی ساده: 关帝; چینی سنتی: 關帝; پین یین: Guān Dì; Wade–Giles: Kuan Ti; literally "Emperor Guan")
Changsheng (چینی ساده: 长生; چینی سنتی: 長生; پین یین: Chángshēng; Wade–Giles: Chang-sheng)
Shouchang (چینی ساده: 寿长; چینی سنتی: 壽長; پین یین: Shòucháng; Wade–Giles: Shou-chang)
بعد از تسلط لیو بی به چنگ دو وی به عنوان ژنرال اصلی لیوبی به عنوان یکی از پنج ژنرال ببر در کنار شانگ فی، جائو یون، هوان ژونگ و ماچائو معرفی شد. وی دو پسر به اسامی گوان پینگ و گوان زی داشت. وی سمبول وفاداری و شجاعت بود؛ و بعد از مرگ به عنوان یکی از خدایان پرستیده شد.
ویکی پدیا انگلیسی آخرین ویرایش 2 می 2019