( اسم ) کرنا : [ خروش آمد و نال. کرنای برفتند گردان لشکر ز جای ] .
آلت شنیدن کران . یا کرنا .بوق . شیپور
آلت شنیدن کران . یا کرنا .بوق . شیپور
کرنای
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
کرنای. [ ک َ ] ( اِ مرکب ) آلت شنیدن کران. ( یادداشت مؤلف ). || کرنا. نای بزرگ که آن را می نوازند و این مبدل به خرنای است و خربمعنی بزرگ و کلان بسیار مستعمل است. ( آنندراج ). نوعی از نفیر. ( ناظم الاطباء ). شیپور. بوق. بوق جنگی. ( لغت شاهنامه ) :
برفتند نزدیک پرده سرای
برآمد خروشیدن کرنای.
دل کوه پرناله کرنای.
سپاه اندرآورد و بگرفت جای.
کوس تو و کرنای تو همچون زدن صور.
برفتند گردان لشکر ز جای.
بجوشید خون از دم کرنای.
برافتاد تب لرزه بر دست و پای.
خروشان شده زنگ و هندی درای.
برفتند نزدیک پرده سرای
برآمد خروشیدن کرنای.
فردوسی.
سوی میمنه طوس نوذر بپای دل کوه پرناله کرنای.
فردوسی.
سپهدار ایران بزد کرنای سپاه اندرآورد و بگرفت جای.
فردوسی.
زود آ که شود روزم چون روز قیامت کوس تو و کرنای تو همچون زدن صور.
امیرمعزی ( از آنندراج ).
خروش آمد و ناله کرنای برفتند گردان لشکر ز جای.
نظامی.
به غلغل درآمد جرس با درای بجوشید خون از دم کرنای.
نظامی.
ز شوریدن ناله کرنای برافتاد تب لرزه بر دست و پای.
نظامی.
گرفته جهان ناله کرنای خروشان شده زنگ و هندی درای.
نظامی.
دانشنامه عمومی
[کَ ر رِ/رَ] کره نای، کرنا؛ بوق جنگی. نوعی ساز بزرگ، مانند شیپور، که به ویژه در جنگ ها و برای خبر کردن مردم در آن می دمیدند.
پیشنهاد کاربران
کرّنای :
دکتر کزازی در مورد واژه ی " کرّنای " می نویسد : ( ( کرّنای : ریختی است از " کارنای " که از دو پاره ی : کار/ نای ساخته شده است و به معنی شیپور جنگی است . ) )
( ( تبیره زنان پیش پیلان به پای
ز هر سو خروشیدن کره نای ) )
( نامه ی باستان ، جلد اول ، میر جلال الدین کزازی ، 1385، ص363. )
دکتر کزازی در مورد واژه ی " کرّنای " می نویسد : ( ( کرّنای : ریختی است از " کارنای " که از دو پاره ی : کار/ نای ساخته شده است و به معنی شیپور جنگی است . ) )
( ( تبیره زنان پیش پیلان به پای
ز هر سو خروشیدن کره نای ) )
( نامه ی باستان ، جلد اول ، میر جلال الدین کزازی ، 1385، ص363. )
کلمات دیگر: