عیان شدن

( مصدر ) آشکار شدن ظاهر شدن .

عیان شدن. [ ش ُ دَ ] ( مص مرکب ) آشکار شدن. واضح شدن. ظاهر گشتن :
گر شاه بانوان ز خلاط آمده به حج
نامش به جود در همه عالم عیان شده.ماهی و چون عیان شوی شمع هزار مجلسی
سروی و چون روان شوی عشق هزار لشکری.بس نقب کافکندم نهان بر حقه لعل بتان
صبح خرد چون شد عیان نقّاب پنهان نیستم.مکن غیبت هیچکس را بیان
که روزی شود بر تو غیبت عیان.روزی که زیر خاک تن ما نهان شود
وآنها که کرده ایم یکایک عیان شود.عیان شود خطر آدمی ز رنج خطیر
که تا نسوزد بو برنخیزد از چندن.