کلمه جو
صفحه اصلی

گواف

لغت نامه دهخدا

گواف. [ گ ُ ] ( اِ ) نوعی ماهی در دریای فارس. ( یادداشت مؤلف ).

دانشنامه عمومی

گواف نوعی ماهی است.نام علمی آن Anodontostoma chacunda (Hamilton, 1822) و نام انگلیسی آن Chacunda gizzard shad است.
اسدی و دهقانی پشترودی. ۱۳۸۲. اطلس ماهیان خلیج فارس و دریای عمان. مؤسسه تحقیقات و آموزش شیلات ایران.
مخیر، ب و اعتماد اسماعیل. ۱۳۷۷. ماهیان خلیج فارس.انتشارات دانشگاه تهران.
وسایل صید آن میلان، تورهای گردان ساحلی و ترال سطحی است.
بیشینهٔ درازای بدن گواف ۱۷ سانتی متر و میانگین آن ۱۴ سانتی متر می باشد. گواف بدنی خیلی مرتفع و فشرده دارد. دارای یک تیغه پولکی در سطح شکم، دهان زیرین، پوزه گرد و بیرون آمده است. فلس های جلوی باله پشتی یک ردیف منفرد را تشکیل می دهند. رنگ بدن در پشت سبز – آبی و پهلوها نقره ای روشن می باشد.
گونه ای لُجه زی (پلاژیک) از گواف در آب های گلی کم عمق ساحل یافت می شود. از فیتوپلانکتون ها، زئوپلانکتون ها و خرده مواد غذایی تغذیه می کند. لارو ماهیان و پاروپایان کوچک غذای غالب این ماهی است.

پیشنهاد کاربران

گُواف در گویش کرمانی خمیازه ، افاک


کلمات دیگر: