شهد لبان : شهد لب ، آنکه لب شیرین دارد. خواجه چین گشاده کرد زبانگفت کین نوش بخشِ شهد لبان ( هفت پیکر نظامی، تصحیح دکتر ثروتیان، ۱۳۸۷ ، ص 517 )