(متوفای ۱۱۰۴ق) است. این کتاب در شرح حال و اثبات امامت و
(ع) از طریق روایت های وارده و معجزات صادره از آنان است. مؤلف در ۳۵ فصل ساختار کتاب را تشکیل داده که هر فصل، دارای ابوابی است.
در قرن یازدهم هجری و صاحب تألیفات گرانقدر و صاحب اثر گرانبهای «وسائل الشیعه» است. شیخ حر به «صاحب وسائل» نیز شهرت دارد. وی در شهر
درگذشت و آرامگاهش در حرم رضوی است.
wikishia:
پیامبر اسلام(ص) درباره ایشان و نص هر امام بر امام بعدی و از راه گزارش معجزات انجام یافته بر دست هرکدام از ایشان.
وی درباره موضوع بحث خود بیش از بیست هزار حدیث را با نزدیک به هفتاد هزار سند از یک صدوچهل ودو کتاب بلاواسطه از علمای امامی و بیست وچهار کتاب از علمای اهل تسنن را ذکر کرده است. او همچنین از پنجاه کتاب شیعی و دویست وبیست وسه کتاب سنی به واسطه کتاب های پیش گفته نقل قول کرده و افزون بر این از کتاب های دیگری سخن آورده است که بیرون از این شمار است. وی در سال 1096 از نگارش آن فراغت یافته است.
شیخ حرّ عاملی در مقدمه کتاب آورده: «من در کتابی که در این باب
کافی باشد و آنچه را که عقلا به گردآوری اش علاقه مند باشند، دست نیافتم. دیدم این مطالب در وادی پراکندگی پنهان مانده و اگر کسی بخواهد بر آنها آگاهی یابد، نیازمند صرف وقت زیادی است، لذا به این کار دست یازیدم...».
شیخ در ادامه می نویسد: «اگرچه روی هم رفته کتاب هایی که در این باب تألیف شده، شک و تردید را از میان می برد، اما چون هرکدام از آنها به تنهایی بر بسیاری از
اخبار دست نیافته اند، لذا اشخاصی که بضاعت علمی اندکی دارند در اثبات تواتر اخبار درمانده، بسیاری از مردم میل به منازعه و مجادله پیدا کرده و ادّعا می کنند
اخباری که در باب نصوص، روایت شده به حدّ تواتر نیست، بلکه اخبار آحاد است. در این هنگام، تألیف این کتاب لازم شد تا شبهه و تردید را برطرف نموده و در اثبات نصوص و معجزات امامان(ع) کافی و کامل باشد.
البته این بدان معنا نیست که مرحوم شیخ حرّ عاملی تنها به نقل اخبار و احادیث، اکتفا کرده و از خود هیچ اظهار نظری نکرده است. تورّقِ گُذرای این موسوعه، روشن می سازد که شیخ در ذیل بسیاری از احادیث به شرح و جرح و توضیح و تفسیر آنها پرداخته و نکات مهمی را یادآور شده که در فهم آن روایات، کارگشا و روشنگر است.
کتاب در پنج جلد تدوین یافته و متشکل است از مقدمه مرحوم آیت الله مرعشی نجفی، مقدمه مؤلف و متن اصلی که در سی وپنج باب تدوین شده است.
wikinoor:
نبوت و امامت (در مقابل قول به وجوب این دو) را از اعتراضات و انکارها در امان می داند و پس از آن نصوص و معجزات را به اقسامی تقسیم می کند. از نص جلی و خفی به عنوان اقسام نص و از اخبار امور غیبی و اجابت دعا و سایر کارهایی که از توان بشر عادی خارج است و سخن گفتن جمادات و
حیوانات و... به عنوان اقسام معجزات نام می برد و معتقد است هر یک از نص و اعجاز به تنهایی در اثبات نبوت و امامت کفایت می کند. کتاب درباره اثبات امامت امامان دوازده گانه شیعیان علیهم السلام، از راه روایت های صریح (نصوص)
پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله وسلّم ، درباره ایشان و نص هر امام بر امام بعدی و از راه گزارش معجزات انجام یافته، توسط هر کدام از ایشان می باشد. مؤلف کتاب مرحوم شیخ حر عاملی درباره موضوع بحث بیش از بیست هزار حدیث را با نزدیک به هفتاد هزار سند (در فهرست آستان قدس هزار سند آمده) از یکصد و چهل و دو کتاب بلا واسطه از علمای امامی و بیست و چهار کتاب از علمای اهل تسنن را ذکر کرده است. او همچنین از پنجاه کتاب شیعی و دویست و بیست و سه کتاب سنی به واسطه کتاب های پیش گفته، نقل قول کرده و افزون بر این از کتاب های دیگری سخن آورده است که بیرون از این شمار است. وی کتاب را طبق ابوابی چند که هر یک مشتمل بر فصولی می باشد، مرتب ساخته است و در هر فصل احادیثی چند با تهذیب، نیکو و پسندیده گرد آورده است. به ادعای مؤلف تمام روایاتی که در این کتاب گرد آمده، از تواتر برخوردار است و انگیزه نگارش آن را رد ادعای کسانی معرفی می کند که به تواتر اخبار وارده در موضوع مورد بحث کتاب، باور ندارند.
منبع
کتابخانه مهدویت،مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
wikifeqh:
ائمه اطهار (ع) کرده و همچنین معجزات و کرامات آنان را در بر دارد. آقا بزرگ تهرانی می نویسد: تألیف کتاب در سال ۱۰۹۶ق پایان یافته است.
